 Wysłany: Czw 21:10, 03 Sty 2008 Temat postu: |
|
To jest humor - i to na najwyższym poziomie ......... tylko dla tych wszystkich naprawdę wielkich humorystów, którzy potrafią się śmiać nawet z własnego trupa  |
|
| Wysłany: Czw 17:44, 03 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Czy robienie 3 stycznia opisowego kolokwium też się zalicza do kategorii "humor"? Jak dla mnie zdecydowanie tak, śmiałam się dzisiaj z tego niemożliwie. |
|
| Wysłany: Czw 19:20, 13 Gru 2007 Temat postu: |
|
 taak. Nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej 
.... i może lepiej nie zastanawiajmy się już nad tym, jak możnaby tę sytuację jeszcze pogorszyć .... proszę
A ja dostałem kiedyś coś takiego od kumpla, nie wiem ile w tym prawdy a ile uniwersyteckiej legendy  :
Pierwszy dzień wiosny, pierwsze zajęcia rano, dwóch kolegów przebranych w togi, obowiązkowe zakrzaczenie laurowe (z braku powyższego zastąpione zerwaną z okolicznego gmachu winoroślą) na skroniach, gliniane miseczki z kiściami winogron, siedzą grzecznie wśród tłumu normalnych, nudnych studentów udając Rzymian na wakacjach. Zdyszany dr Y (by nie rzec X ) wpada do salki, przekrwione gały, pot na twarzy, słowem syndrom dnia poprzedniego w pełnej krasie, podlany niedospaniem. Zaczyna zduszonym głosem zajęcia, podnosi wzrok, rozgląda się, ożywia, potrząsa głową i kontynuuje wykład. Po chwili jego wzrok wraca w wiadomy punkt na sali a wyraz twarzy staje się jakby coraz bardziej zaniepokojony. Niepewnym głosem podejmuje znów epicką opowieść o skanerach bębnowych. Nerwowo marszczy brwi, znów zerka ukradkiem. W końcu ktoś mówi:
- Panie doktorze, my ich też widzimy, oni tam naprawdę są. |
|
| Wysłany: Śro 21:24, 12 Gru 2007 Temat postu: Z cyklu: usłyszane na wykładach ;) |
|
| Dwóch facetów stoi w piekle po kolana w ludzkich ekstrementach. Po chwili ciszy odzywa się jeden do drugiego:
- Nie jest tutaj wcale tak źle, myślałem, że będzie gorzej. Nagle obaj słyszą w głowach groźny, nieznoszący sprzeciwu głos: - Na dzisiaj wystarczy. Przerwa skończona. Stajemy na głowach!! |
|